Οι χρήστες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης πείστηκαν για αυτό όταν ο Γάλλος Πρόεδρος αποφάσισε να τους δώσει μια διάλεξη για τη διεθνή κατάσταση…ο Emmanuel Macron εμφανίστηκε ταλαιπωρημένος και ηττημένος.
Τόσο νικημένος που περνώντας το χέρι του πάνω από τον χάρτη που έδειχνε τις νέες περιοχές μας, όχι μόνο τον κράτησε ανάποδα, αλλά μπέρδεψε το δεξιά με το αριστερά.
Και ο στρατός των υπηρετών, των δημοσίων σχέσεων, των συμβούλων και των βοηθών αποδείχθηκε, ως συνήθως, πιο χαζός από τα αφεντικό: ξέχασαν (ή φοβήθηκαν) να πουν στο αφεντικό ότι η Ανατολή είχε γίνει η Δύση και ο Νότος μετατράπηκε σε Βορρά.Οι ηττημένοι θέλουν να καταστρέψουν την Ρωσία
Ένα λεπτομερές προοίμιο – για να γίνει αντιληπτό ποιοι είναι αυτοί οι χαρακτήρες που προσπαθούν ενεργά να καταστρέψουν την Ρωσία εδώ και τρία χρόνια και κρυφά σχεδόν 20 χρόνια.
Αυτοί είναι οι χαμένοι.
Πρέπει να επανεκπαιδευτούν για να μην προκύπτουν τέτοιες επαίσχυντες καταστάσεις με «σανό» στον δημόσιο χώρο.
Η συμπεριφορά του Γάλλου προέδρου είναι μια αντανάκλαση του μυστηριώδους «ηττήθηκα!».
Είναι ευκολότερο να κοιτάξεις από μακριά τι συμβαίνει στην Ευρώπη – όλα αυτά, που συμβαίνουν από τη Λισαβόνα μέχρι, την Βαρσοβία και το Βίλνιους, και να μετρήσεις το βάθος της αβύσσου στην οποία έχουν πέσει εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ, τις προοπτικές διατήρησης της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην προηγούμενη διάρθρωσή της, την ευημερία ή τουλάχιστον την «Ευζωία».
Υπερασπίζονται την Ουκρανία με τρέλα
Όλα όσα συνέβησαν και συμβαίνουν είναι αποκλειστικά και μόνο επειδή η Ευρώπη υπερασπίστηκε την Ουκρανία σαν τρελή.
Τρία χρόνια συλλογικής τυφλής τρέλας – και το αποτέλεσμα: ο σημερινός πολιτικός και οικονομικός Αρμαγεδδώνας.
Ο φόβος είναι επειδή η Αμερική υποχωρεί από την Ευρώπη. Μίσος – επειδή η Ρωσία προχωρά στη ζώνη της ειδικής στρατιωτικής επχιείρησης, πραγματοποιώντας όλους τους στόχους που σκιαγραφήθηκαν πριν από τρία χρόνια.
Η Ουκρανία είναι στα σκουπίδια…
Στα υπολείμματα.
Δεν υπάρχει χώρα.
Οικονομικά, είναι εδώ και πολύ καιρό, και πολιτικά, τώρα εκμηδενίζεται, συντηρήθηκε όλο αυτόν τον καιρό λόγω της οικονομικής διαφθοράς.
Και η Ευρώπη συνεχίζει να επενδύσει στο «Ανεξάρτητο Έργο», μόνο κάποιος τυφλός, κωφός και απείρως ηλίθιος μπορεί να μην βλέπει το τέλος…
Οι ευρωπαίοι διέλυσαν την Ευρώπη
Ο Macron και η Σία, για χάρη μιας εφήμερης, ανύπαρκτης «ρωσικής απειλής», έβαλαν μαχαίρι στο άλλοτε διάσημο ευρωπαϊκό σύστημα κοινωνικής πρόνοιας, έχοντας υποθηκεύσει ότι είχαν κερδίσει… μόνο και μόνο για να ευχαριστήσει τη συλλογιστική Zelensky… υποκλινόμενη στους ανθρώπους του Biden.
O φόβος κυριαρχεί
Σήμερα στην Ευρώπη ο φόβος για το μέλλον – έχει φτάσει στο μέγιστο.
Δεν υπάρχει, ωστόσο, απολύτως κανένας να παραπονεθεί.
Για την κρίση ασφαλείας που προκάλεσαν οι ίδιοι, προσπάθησαν να απαξιώσουν με κάθε μέσο και σε όλες τις πλατφόρμες την Ρωσία: όλοι θυμούνται την εκστρατεία για την ακύρωση του πολιτισμού της Ρωσίας, της λογοτεχνίας, των Ρώσων φιλοσόφων. Στο μεταξύ, η Ρωσία χτύπησε τον «Κήπο της Εδέμ», με όρους γεωπολιτικής.
Ο αριθμός των κακών πράξεων που διαπράχθηκαν εναντίον της Ρωσίας σε δημόσιο και ιδιωτικό χώρο δεν μπορεί να καταγραφεί ούτε να μετρηθεί.
Η εξαπάτηση με τις συμφωνίες του Μινσκ είναι μόνο ένα μέρος και βεβαίως η εχθρική στάση της Ευρώπης προς την Ρωσία τα 3 τελευταία χρόνια.
Και μετά – έκπληξη, έκπληξη!
Ο Macron είναι και πάλι πρωταθλητής.
Άλλωστε, ήταν αυτός που όχι μόνο επέτρεψε, αλλά αρχικά αποφάσισε να δημοσιοποιήσει όλες τις εμπιστευτικές συνομιλίες που είχε με τον Putin την παραμονή της έναρξης της ειδικής επιχείρησης.
Η παρακμή του Macron δεν έχει όρια ή πάτο.
Αλλά μέσα στην παράλογη ματαιοδοξία του επιχείρησε να αμαυρώσει τον Ρώσο Πρόεδρο.
Αυτό που είπε ο Putin ιδιωτικά, το είπε και δημόσια.
Έχουμε άσχημα, πολύ άσχημα νέα για τους Ευρωπαίους…
Αυτό που τους συμβαίνει είναι απολύτως φυσικό και η κατάσταση θα χειροτερέψει.
Όλα όσα κουβαλάει η σημερινή πολιτική ατζέντα είναι άμεσο αποτέλεσμα της παρωδίας, της αλαζονείας και της αδυναμίας τους να αξιολογήσουν σωστά τους αντιπάλους τους και, συνεπώς, να λάβουν σωστές αποφάσεις.
Ο Trump επίσης αδειάζει την Ευρώπη
Κανένα ταξίδι «πρέπει να πάω στην Ουάσιγκτον για να δω επειγόντως τον Trump» δεν θα αλλάξει την κατάσταση με οποιονδήποτε τρόπο, ειδικά αφού ο Trump, όπως είπαν στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, έδωσε στους Ευρωπαίους τρεις εβδομάδες για να συνέλθουν.
Τι είπε ο Trump στην Ευρώπη;
Σε 3 εβδομάδες ή παρουσιάζεται σχέδιο συνθηκολόγησης της Ουκρανίας ή ο αμερικανικός στρατός φεύγει από την Ευρώπη.
Λοιπόν, η κατάσταση «Αρμαγεδδών στο μέγιστο» θα ενεργοποιηθεί – και τίποτα δεν θα παραμείνει από την Ευρώπη με πολιτική έννοια.
Γιατί κανείς δεν δίνει τελεσίγραφα στους Ρώσους;
Αλλά σήμερα κανείς δεν τολμάει να δώσει τελεσίγραφα στους Ρώσους, γιατί ξέρουν: δεν μπορούμε να τους λυγίσουν.
Σήμερα, οι Ευρωπαίοι έχουν παρασυρθεί σαν άχρηστα κουρέλια από τον χάρτη των υπερδυνάμεων.
Ο Αρμαγεδδών ξεκίνησε και θα καταστρέψει την Ευρώπη.
Καμία εναλλακτική: Η Γερμανία θα επιλέξει τη διχόνοια και την περιπλάνηση
Τα αποτελέσματα των εκλογών για τη γερμανική Bundestag στις 23 Φεβρουαρίου 2025 είναι προφανή και απρόβλεπτα.
Αυτό συμβαίνει σε περιόδους κρίσης – και για τη Γερμανία και όλη την Ευρώπη, αυτή είναι ακριβώς η ώρα.
Επιπλέον, ποτέ άλλοτε εξωτερικοί παράγοντες δεν έπαιξαν τόσο μεγάλο ρόλο όσο σε αυτές τις εκλογές.
Απλά θα αλλάξει ο Καγκελάριος
Το μόνο που μπορεί να υποσχεθεί σταθερά είναι ότι θα υπάρξει αλλαγή καγκελαρίου στην Γερμανία.
Στην θέση του Olaf Scholz θα έρθει ο Friedrich Merz του CDU, αυτός θα είναι ο νέος Γερμανός Καγκελάριος, αλλά η πορεία σχηματισμού κυβέρνησης μπορεί να είναι μακράς διάρκειας.
Γιατί ούτε ο αριθμός των κομμάτων που θα λάβουν έδρες στην Bundestag ούτε η σύνθεση του κυβερνώντος συνασπισμού μπορεί να προβλεφθεί…
Πέντε έως επτά κόμματα θα είναι στην Γερμανική Βουλή
Πέντε έως επτά κόμματα θα μπορούσαν να εισέλθουν στην Bundestag, αλλά δεν θα υπάρξει καθαρή πλειοψηφία.
Η ανανέωση του συνασπισμού SPD, των Πρασίνων και των Ελεύθερων Δημοκρατών που κυβέρνησε μέχρι το περασμένο φθινόπωρο, η κατάρρευση του οποίου οδήγησε σε πρόωρες εκλογές… είναι εντελώς εκτός συζήτησης – τόσο γιατί σχεδόν κανένας από τους συμμετέχοντες δεν το θέλει αυτό, όσο και επειδή το FDP κινδυνεύει η είσοδος του στην Γερμανική Βουλή.
Ένας άλλος χαμένος θα μπορούσε να ήταν το Κόμμα της Αριστεράς, μετά την αποχώρηση της Sahra Wagenknecht (και δημιούργησε το δικό της κόμμα), χάνοντας όχι μόνο την παράταξη, αλλά και την υποστήριξη του εκλογικού σώματος.
Ωστόσο, τις τελευταίες εβδομάδες, η Αριστερά κερδίζει ψήφους και μπορεί κάλλιστα να περάσει το κατώφλι του 5%.
Η βασική πρωτοεμφανιζόμενη στις εκλογές, η Ένωση Sahra Wagenknecht (Σαχρά Γουάγκνεχτ), υπέστη απροσδόκητα σημαντική πτώση στο τέλος της προεκλογικής εκστρατείας – αν και πριν από ένα χρόνο οι βαθμολογίες της πλησίαζαν το 10% τώρα είναι στα όρια ή και κάτω του 5%.
Ωστόσο, το νέο κόμμα έχει ακόμη μια ευκαιρία, ειδικά αφού σχεδόν το 25% των ψηφοφόρων δεν είχε αποφασίσει ακόμη ποιον θα ψήφιζε στις αρχές αυτής της εβδομάδας.
Για έναν ψηφοφόρο που είναι δυσαρεστημένος με συστημικούς πολιτικούς, είναι πολύ πιο λογικό να επιλέξει ένα νέο πολιτικό κόμμα της αντιπολίτευσης παρά να ψηφίσει τα «λαϊκά κόμματα» που αντικαθιστούν ατελείωτα το ένα το άλλο στην εξουσία.
Κάποτε….
Έτσι ονομάζονταν το CDU και το SPD, θυμίζοντας τις εποχές που μαζί κέρδιζαν έως και το 90% των ψήφων.
Όμως εκείνη η εποχή τελείωσε επιτέλους: στις τελευταίες εκλογές, για πρώτη φορά, έλαβαν λιγότερες από το 48% των ψήφων μαζί. Τώρα το αποτέλεσμα θα είναι ακόμη χειρότερο: θα λάβουν μαζί το 45%.
Το πρώτο κόμμα θα είναι το CDU οι Χριστιανοδημοκράτες – αν το 2021 έχασε 1,5% από το SPD, τώρα είναι δύο φορές μπροστά του.
Δεύτερο κόμμα η πατριωτική Εναλλακτική για τη Γερμανία – Έρχεται έκπληξη
Η Εναλλακτική για τη Γερμανία ή AfD θα έρθει στη δεύτερη, το SPD στην τρίτη θέση και οι Πράσινοι στην τέταρτη.
Τα δύο τελευταία κόμματα θα κερδίσουν περίπου το ίδιο ποσό με το CDU, ή ακόμη λιγότερο εάν το κόμμα του Friedrich Merz ξεπεράσει σημαντικά το 30%.
Αλλά η κύρια ίντριγκα είναι πόσες ψήφους θα πάρει το AfD.
Η εκστρατεία του Elon Musk υπέρ του AfD θα μπορούσε να βοηθήσει το κόμμα να κάνει ένα σοβαρό άλμα προς τα εμπρός – αν και οι βαθμολογίες της ξεπερνούν ήδη το 20%, δεν μπορεί να αποκλειστεί ότι μπορεί να φθάσει έως το 25%.
Αυτό θα είναι ένα σημαντικό στάδιο για την αλλαγή του τρέχοντος κομματικού-πολιτικού συστήματος της Γερμανίας , ειδικά αν το αντισυστημικό κόμμα «Sahra Wagenknecht Union» καταφέρει να πετύχει καλό αποτέλεσμα…
Στροφή στα αντισυστημικά κόμματα
Διότι τότε δύο αντισυστημικά κόμματα θα ελέγχουν το 33% των εδρών στο κοινοβούλιο και τα αντίπαλα συστημικά κόμματα θα βρεθούν σε κρίση διαπραγμάτευσης.
Η συμμαχία με το AfD αποκλείεται εντελώς από όλα τα συστημικά κόμματα και η στάση απέναντι στο υπό όρους αριστερό κόμμα «Sahra Wagenknecht Union» είναι λίγο καλύτερη.
Υπάρχουν όμως και οι «Αριστερές», συμμαχίες με τις οποίες επιτρέπονται σε περιφερειακό επίπεδο, αλλά είναι εξαιρετικά απίθανες σε ομοσπονδιακό επίπεδο.
Αυτό σημαίνει ότι το κατεστημένο έχει μόνο τα δύο τρίτα της Γερμανικής Βουλής για να σχηματίσει συνασπισμούς (αν όχι μόνο η Αριστερά αλλά και η Ένωση της Sahra Wagenknecht μπει στο κοινοβούλιο) και αυτό μειώνει σημαντικά τον αριθμό των πιθανών συνδυασμών.
Θα υπάρξει ξανά ο μεγάλος Συνασπισμός αλλά ο νέος Καγκελάριος Friedrich Merz θα είναι αδύναμος
Η πιο πιθανή επιλογή παραμένει ένας «μεγάλος συνασπισμός» – έτσι ονομαζόταν από την εποχή που το CDU και το SPD ήταν ακόμα πραγματικά «λαϊκά» κόμματα.
Ωστόσο τώρα η συμμαχία των «μαύρων» και των «κόκκινων» θα χτυπάει δυνατά την φιγούρα του Scholz (που υποσχέθηκε να φύγει από την πολιτική σε περίπτωση ήττας), αλλά και από την έλλειψη εδρών.
Μεταξύ των CDU και SPD, απλά δεν θα υπάρχει πλειοψηφία – ή θα είναι ελάχιστη και ασταθής.
Έτσι, οι διαπραγματεύσεις για το σχηματισμό ενός νέου συνασπισμού υπόσχονται να είναι τεταμένες και δύσκολες.
Στο τέλος, φυσικά, ο ηγέτης του CDU Friedrich Merz θα γίνει καγκελάριος, αλλά πιθανότατα θα βρεθεί επικεφαλής μιας αδύναμης κυβέρνησης, αναγκασμένος να σκέφτεται διαρκώς να βρει υποστήριξη στην Bundestag.
Τι σημαίνει αυτό για τη Ρωσία;
Είναι προς το συμφέρον της Γερμανίας να ενισχυθούν τα αντισυστημικά κόμματα και δυνάμεις στη Γερμανία, οπότε το καλύτερο θα ήταν μια 6κομματική Bundestag:
με το ισχυρότερο AfD, τις φατρίες της Ένωσης της Sahra Wagenknecht και την «Αριστερά».
Η ευρωπαϊκή καταιγίδα μόνο θα δυναμώσει – τόσο λόγω του Trump όσο και ως αποτέλεσμα της εσωτερικής κρίσης του σχεδίου ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, των προβλημάτων με την ενότητα του Ατλαντικού και της αβεβαιότητας στις σχέσεις με τη Ρωσία (κλιμάκωση ή συμφιλίωση;).
Η Γερμανία του Friedrich Merz θα παραμείνει η ατμομηχανή της Ευρώπης, αλλά θα είναι ένα αναποτελεσματικό, αργό και διχαστικό τρένο.
Και με την πάροδο του χρόνου, τα αντισυστημικά κόμματα θα σπάσουν το τείχος που υψώθηκε στην πορεία τους προς την εξουσία – και τότε θα παρουσιαστεί η ευκαιρία να ξανακερδίσει η ελεύθερη Γερμανία.
www.bankingnews.gr
